جشنواره فیلمسازان و کارگردانان زن ازمیر
موضوع پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمسازان زن
موضوع پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمسازان زن که بین 27 فوریه تا 14 مارس 2022 در ازمیر برگزار شد، " مرزها " است.
این موضوع خاص برای فیلم هایی که در بخش ملی و بین المللی رقابت خواهند کرد، لازم نیست. تمامی فیلم های معتبر که دیدگاه زن را منعکس می کنند در مسابقه پذیرفته می شوند. گزیده‌هایی مانند «نخست‌های فراموش‌نشدنی» که شامل اولین فیلم‌های کارگردان زن است، « ابر قهرمانی » که مظهر شخصیت‌های قوی زنانه است و «رویاهایی» که مضمون مشترک امید را در بر می‌گیرد امسال نیز حضور خواهند داشت.
در کنار مسابقاتی که در بخش‌های بلند، مستند، کوتاه و تجربی برگزار می‌شود، امسال برای اولین بار کارگاهی با عنوان « داستان‌هایی از زنان درباره زن » با همکاری انجمن فیلمسازان زن و WMC (زنان با دوربین فیلم‌برداری) برگزار می‌شود. از طریق تلاش‌های مشترک با دانشگاه آنگلیا شرقی و انجمن زنان ترکیه بریتانیا، در سال گذشته، هم مخاطبان بین‌المللی و هم مخاطبان ترک خارج از کشور این شانس را داشتند که با فیلم‌های ترکی با انتخاب نمایش ما آشنا شوند.
امسال نیز هدف ما افزایش شناخت کارگردانان ترک در سطح بین المللی از طریق همکاری ها و مشارکت های مشابه است. در چارچوب ارتباطات بین‌المللی ما، برنامه‌های متعددی در کشورهایی مانند فرانسه، هلند، سوئد، اتریا و آلمان در فصل‌های آینده برگزار می‌شود.
پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلمسازان زن ازمیر در دو هفته اول 97 درخواست از 38 کشور جهان دریافت کرده است.
ترجمه و گردآوری مجله ازمیر تایمز
پربازدیدترین نوشته‌ها
مقالات و داستان های ترجمه شده از ترکی استانبولی از نویسندگان ترک و نویسندگان ایرانی
داستان کوتاه و جذاب مژگان ترجمه از ترکی استانبولی
پدرم را در حالی پیدا کردم که در پیشخوان یک کتابفروشی بود
در میان کتابهای قابل فروش بهت زده بود. 3 لیره برایش ارزش گذاشته بودند. خنده ای بر چهره اش بود که تا به حال ندیده بودم ، آرامشی که با آن آشنا نبودم. در کنارش کسانی که تا به حال ندیده ام... مردی که قادر به صحبت کردن نیست ، مادرم را خیلی دوست دارد اما نمیتواند ابرازش کند ، پدری که فقط می تواند عشقش را با دستی که هنگام خواب بر سرمان می کشد، به ما نشان دهد، انسانها را در آغوش می گرفت. زنی که مادرم نبود و دو مرد دیگر ، پیک های مشروب شان را به سلامتی میزنند. خوشحالی شان، چقدر عجیب است. من متاسفم که نمی دانستم پدرم چنین لبخند محکم و سرشار از شوق زندگی داشته.
